سلام خدمت استاد غزال.
طبق چیزی که گفتید، ( البته نحوه قرار گیری کلید ۱۱۰،۲۲۰ در مدار از خاطرم رفته) من فکر میکنم خازن ها در حالت دو برابر شدن ولتاژ زودتر خراب میشن، چون در حالت ۱۱۰، نیم سیکل ac یک خازن رو شارژ می کنه و نیم سیکل دیگر خازن دیگر را. در حالت بریج ۲۲۰، هر دو خازن در هر دو سیکل شارژ میشن. وقتی خازنی نیم سیکل شارژ نشه مجبوره جریان مورد نیاز سویچینگ را با دشارژ خودش تامین کنه و جریان بیشتری از این خازن کشیده میشه که به مرور زمان باعث گرم شدن، تبخیر الکترولیک و بالارفتن مقاومت درونی و در نهایت کاهش ظرفیت و خرابی میشه.
در کل بعضی مدارات پاور چون سر وسط چوک تغذیه در اولیه به سر مشترک خازن ها وصل میشه، هر خازن مسئول تغذیه یکی از ترانزیستورهای سویچینگ هست که به صورت پوش پول عمل می کند. در بعضی موارد خرابی خازن های ظرفیت پایین کنار هر ترانزیستور باعث عدم تقارن در جریان کشی از خازن ها و به خاطر سری بودن خازن ها باعث بالا رفتن ولتاژ یکی از خازن ها میشه که به طبع فشار روش میاد و ظرفیتش هم میشه و همین کاهش ظرفیت خودش باعث افزایش ولتاژ رویش میشه که در نهایت از بین میره.
به نظرم یک مدار دو خازنه بگذارید، دوستان تحلیل کنند خالی از لطف نیست.
موفق باشید.
درود
آفرین
بخش اول پاسخ شما کاملا درسته.
در حالت ۲۲۰ ولت هر دو خازن با یکسوسازی تمام‌موج شارژ میشه و لذا اولا انرژی بیشتری از شبکه دریافت میکنه .
ثانیا هر دو ولتاژ قرینه در لحظاتی که در حال شارژ هستن نیاز به تخلیه انرژی در سیستم ندارن زیرا شبکه برق میتونه همزمان با شارژ هر دو خازن ، انرژی مورد نیاز سیستم را هم تامین کنه.
اما همانطور که فرمودید در حالت ۱۱۰ ولت هر خازن با یکسوسازی نیم موج و لذا فقط در یک نیم سیکل شارژ میشه و بنابرین خازن دوم در طول این نیم سیکل فقط تخلیه میشه و مدت زمان نیم سیکل از شبکه انرژی دریافت نمیکنه و لذا سطح ولتاژ خازن دوم پایین تر از حالت ۲۲۰ ولت میشه .
به این ترتیب ازآنجاکه در حالت ۱۱۰ ولت سطح ولتاژ در هر خازن پایین تر میره لذا تغییرات ولتاژ در هر خازن بیشتر از حالت ۲۲۰ ولت است.
و میدانیم تغییرات ولتاژ در هر خازنی بیشتر باشه بناگزیر جریان بیشتری تحمل میکنه و تحت فشار بیشتری هست و زودتر صدمه میبینه.
یعنی اگر با غلو فرض کنید خازنی که کاملا شارژ شده تغییر ولتاژش صفر باشه و مثلا همیشه ۱۵۵ ولت باشه دراینصورت کوچکترین جریانی ازش عبور نمیکنه و از این جهت کوچکترین فشاری تحمل نمیکنه.
اما خازنی که ولتاژش مدام از ۱۰۰ تا ۱۵۵ ولت تغییر میکنه جریان زیادی تحمل میکنه زیرا مدام جریان شارژ و دشارژ ازش عبور میکنه.
و خازنی که ولتاژش مدام از ۱۵۰ تا ۱۵۵ ولت تغییر میکنه جریان شارژ و دشارژ ناچیزی ازش عبور میکنه و بمقدار ناچیزی تحت فشار است.
بنابرین بدلایل فوق الذکر ، ازآنجاکه تغییرات ولتاژ هر خازن در حالت 110 ولت بیشتر از حالت 220 ولت است ، لذا برخلاف تحلیلی که در اغلب سایت‌ها ارائه شده دو خازن در نقشه مورد اشاره پست 4 ( پیوست ) در حالت ۱۱۰ ولت جریان بیشتری تحمل میکنن و لذا تحت فشار بیشتری هستن و به این ترتیب نه تنها عمر بیشتری ندارن بلکه تحت فشار بیشتری قرار میگیرن و زودتر صدمه میبینن .
البته برای تولید کننده نه تنها زیانی نداره بلکه سود بیشتری نصیبش میکنه.
بویژه که با تحلیل ناصحیح ، ضعف طراحی مشخص نباشه.
سپاس
[ICODE][/ICODE]
