باسلام
ترانسفورمرهای بزرگ معمولی تنها در فرکانس های پایین مثل فرکانس برق شهری (حدود ۵۰ تا ۶۰ هرتز) عمل می کنند ، اما نمونه های کوچکی که دارای هسته فریت هستند و در مدارات سوییچینگ مورد استفاده قرار می گیرند، برای کار در فرکانس های بالا مناسب اند. در طراحی منبع تغذیه سوئیچینگ اگر ورودی اصلی جریان متناوب باشد، ابتدا جریان را از یک طبقه یکسوکننده (با استفاده از دیودهای مناسب) عبور داده و یک ولتاژ مستقیم رگوله نشده ایجاد می کنیم و این ولتاژ مستقیم به خازن های *****ینگ بزرگ متصل می گردد. البته در یک منبع تغذیه با ورودی جریان مستقیم، به مرحله یکسو کننده احتیاجی نیست. سپس در مرحله ی بعد مقدار ولتاژ مستقیم تولید شده در مرحله قبل ، دوباره به ولتاژ متناوب با فرکانس بیش از ۲۰ کیلوهرتز (خارج از محدوده شنوایی) تبدیل میشود. در این جا معمولا برای ایجاد این فرکانس ، از کلیدزنی ترانزیستوری استفاده می شود که بین وضعیت قطع و اشباع در نوسان است که این خود سبب کاهش تلفات ترانزیستور می گردد. ماسفت ها این کار را بهتر انجام می دهند و در نتیجه استفاده از آن ها برای قسمت کلیدزنی بسیار مناسب تر است. در مرحله بعد ترانس با تعداد دورهای پیچشی کم قرار دارد که جریان متناوب ایجاد شده توسط مدار کلیدزنی وارد آن می شود. به دلیل فرکانس بالا، دور سیم پیچ ترانس کم میشود و بسته به نیاز ترانس افزایش یا کاهش می یابد. در مرحله نهایی هم یک طبقه یکسوکننده و ***** وجود دارد که وظیفه ی آن ساختن خروجی ولتاژ مستقیم در محدوده معین و مشخصات مناسب است. در این مرحله، باید از دیودهای پرسرعت برای یکسوسازی جریان خروجی استفاده کرد و در ولتاژهای پایین می توان دیود شاتکی را جایگزین آن کرد. سپس جریان یکسو شده، توسط یک خازن و سیم پیچ مناسب دکوپلاژ و ***** می شود.
با اجازه جناب غزال
