درود و وقت بخیر خدمت همکاران گرامی
موضوعی مهمی رو مطرح کردم که چندی است ذهنم را مشغول کرده و و عنوان اش راامینت شغلی انتخاب کردم!
کلیه مشاغل همیشه نگران هستند کارشان را از دست بدهند و امنیت شغلی یعنی اینکه کار ثبات خود را داشته باشد.
براساس مطالعات، امنیت شغلی در دوره رونق اقتصادی بیشتر میشود و با رکورد اقتصادی از میزان آن کاسته میشود.
علاوه بر این وقتی حس امنیت دارم که بدانم برایم یک مسیر شغلی تعریف شده، مسیری که براساس آن میدانم ۶ ماه یا یک سال دیگر دقیقاً در چه نقطهای ایستادهام
باید بدانم که کارم از نظر روانی من را خسته نمیکند
مثلاً در جایی کار میکردم که اصلا امنیت روانی نداشتم و مدام به این فکر میکردم که آخرش قرار است برای من در اینجا چه اتفاقی بیافتد
امنیت شغلی باعث میشود سرکار خوب کار کنم و همیشه در فکر این نباشم که فردا آیا کار دارم یا نه. طبیعتا وقتی به این موضوع مدام فکر نمیکنی، راندمان کاریت هم بالا میرود.
اما امنیت شغلی در صنف تعمیرات الکترونیک
تجربیات 10 ساله خودم را به اشتراک میگذارم:
من تعمیرات برد های الکترونیکی دستگاه های (تجهیزات پزشکی، اینورتر، ECU و ...) را به صورت تخصصی انجام میدهم که سهم مراجعین همکاران (نمایندگی ها ، خدمات فنی و یا سرویس کارها) 80 درصد و 20 درصد هم سهم مراجعین مشتریان معمولی است که به تعمیرگاه من مراجعه می کنند!
مشکلی که من دارم این است مشتریان من که اغلب جز (نمایندگی ها ، خدمات فنی و یا سرویس کارها) هستند و هیچگونه دانشی از تعمیرات برد ندارند قبل از مراجعه به من از برد و قطعات عکس میگیرند و بعد تحویل من می دهند (بدون آنکه من متوجه شوم!)و بعد از تعمر برد قطعات تعویض شده را مشخص و دفعه بعد مراجعه به چنین ارور یا مشکلی خود اقدام به خریداری قطعه و تعویض قطعه می کنند، اگر دستگاه درست نشود دستگاه دستکاری شده توسط خودشان را برای تعمیر میاورند نزد من! متاسفانه قطعات الکترونیکی یا درقاب رزین ریخته شده قرار دارند یا سطح برد با چسب پلاستیک جهت عایق نمودن برد ریختند یا از لحاظ رنگ و مدل کاملا تعویض آنها قابل رویت است! و به دلیل ارزان بودن قطعات مشتری ریسک آن را میپذیرد که خود اقدام به تعمیر نماید!
متاسفانه تا کنون هیچ راه حلی صد در صدی برای آن نیافتم! تمام سعی و تلاش من در تعمیرات این است که بدون کوچکترین آسیبی به pcb یا ترک ها و یا شیوه لحیم کردن شرکتی با آماتور و استفاده از قلع مرغوب و شستشوی تمیز کردن سطح برد با مسواک و یا قرار دادن قطعه هم مدل و هم رنگ با قطعه خراب شده جهت جلوگیری از تشخیص مشتری از پیدا کردن قطعه معیوب استفاده کردم اما متاسفانه این موارد همیشه جواب نمیدهد!
به گفته یکی از همکاران از قطعات فابریک هم رنگ و مدل و با لحیم کاری شرکتی کار کن تا تشخیض ندهند اما همیشه قطعات هم رنگ و مدل استفاده شده در برد در بازار برای خریداری نیست و یا قاب رزین ریخته شده شرکتی کاملا مشخص است که کدام قسمت تعمیر شده است.
دوست دیگری می گفتند با سیم کشی های فیک و بی اثر بر روی برد و یا قلع روغن داربدون اینکه شسته شوی با تینر داشته باشد بر روی قطعات حساس مثل میکرو ها زده شود که در بازار نایاب است.
اما با رعایت تمام این موارد موفق نشده ام و همکاران بعد از مدتی حدودا یک ساله با متوجه شدن عیوب خود اقدام به تعمیرات میکنند و مراجعه آنها به من به صفر می رسد!
واقعا این موضوع روح و روان من را خرد کرده است که چرا تعمیر در هر شاخه ای که برد دارد حرکت می کنم پایدار نیست!
در تایپیکی مشابه که مربوط به امنیت شغلی در زمان اخذ شاگرد است اشاره شده است:
https://www.irantk.ir/threads/12234...اگرد-را-به-اشتراک-بگذارید?p=690861#post690861
1- آیا شما همکاران نیز همین مشکلات را دارید؟
2- شما چه چاره ای اندیشیده اید؟
موضوعی مهمی رو مطرح کردم که چندی است ذهنم را مشغول کرده و و عنوان اش راامینت شغلی انتخاب کردم!
امنیت شغلی یا job security
در ابتدای سخن در مورد اینکه امنیت شغلی چی هست کمی توضیح میدم و در ادامه، بحث اصلی که مربوط به مشکلات امنیت شغلی صنف تعمیرکاران الکترونیک است می پردازم و در آخر هم از شما همکاران می خواهم نظرات و تجربیات و راهکار های مقابله با این موضوع را بیان کنند
کلیه مشاغل همیشه نگران هستند کارشان را از دست بدهند و امنیت شغلی یعنی اینکه کار ثبات خود را داشته باشد.
براساس مطالعات، امنیت شغلی در دوره رونق اقتصادی بیشتر میشود و با رکورد اقتصادی از میزان آن کاسته میشود.
علاوه بر این وقتی حس امنیت دارم که بدانم برایم یک مسیر شغلی تعریف شده، مسیری که براساس آن میدانم ۶ ماه یا یک سال دیگر دقیقاً در چه نقطهای ایستادهام
باید بدانم که کارم از نظر روانی من را خسته نمیکند
مثلاً در جایی کار میکردم که اصلا امنیت روانی نداشتم و مدام به این فکر میکردم که آخرش قرار است برای من در اینجا چه اتفاقی بیافتد
امنیت شغلی باعث میشود سرکار خوب کار کنم و همیشه در فکر این نباشم که فردا آیا کار دارم یا نه. طبیعتا وقتی به این موضوع مدام فکر نمیکنی، راندمان کاریت هم بالا میرود.
اما امنیت شغلی در صنف تعمیرات الکترونیک
تجربیات 10 ساله خودم را به اشتراک میگذارم:
من تعمیرات برد های الکترونیکی دستگاه های (تجهیزات پزشکی، اینورتر، ECU و ...) را به صورت تخصصی انجام میدهم که سهم مراجعین همکاران (نمایندگی ها ، خدمات فنی و یا سرویس کارها) 80 درصد و 20 درصد هم سهم مراجعین مشتریان معمولی است که به تعمیرگاه من مراجعه می کنند!
مشکلی که من دارم این است مشتریان من که اغلب جز (نمایندگی ها ، خدمات فنی و یا سرویس کارها) هستند و هیچگونه دانشی از تعمیرات برد ندارند قبل از مراجعه به من از برد و قطعات عکس میگیرند و بعد تحویل من می دهند (بدون آنکه من متوجه شوم!)و بعد از تعمر برد قطعات تعویض شده را مشخص و دفعه بعد مراجعه به چنین ارور یا مشکلی خود اقدام به خریداری قطعه و تعویض قطعه می کنند، اگر دستگاه درست نشود دستگاه دستکاری شده توسط خودشان را برای تعمیر میاورند نزد من! متاسفانه قطعات الکترونیکی یا درقاب رزین ریخته شده قرار دارند یا سطح برد با چسب پلاستیک جهت عایق نمودن برد ریختند یا از لحاظ رنگ و مدل کاملا تعویض آنها قابل رویت است! و به دلیل ارزان بودن قطعات مشتری ریسک آن را میپذیرد که خود اقدام به تعمیر نماید!
متاسفانه تا کنون هیچ راه حلی صد در صدی برای آن نیافتم! تمام سعی و تلاش من در تعمیرات این است که بدون کوچکترین آسیبی به pcb یا ترک ها و یا شیوه لحیم کردن شرکتی با آماتور و استفاده از قلع مرغوب و شستشوی تمیز کردن سطح برد با مسواک و یا قرار دادن قطعه هم مدل و هم رنگ با قطعه خراب شده جهت جلوگیری از تشخیص مشتری از پیدا کردن قطعه معیوب استفاده کردم اما متاسفانه این موارد همیشه جواب نمیدهد!
به گفته یکی از همکاران از قطعات فابریک هم رنگ و مدل و با لحیم کاری شرکتی کار کن تا تشخیض ندهند اما همیشه قطعات هم رنگ و مدل استفاده شده در برد در بازار برای خریداری نیست و یا قاب رزین ریخته شده شرکتی کاملا مشخص است که کدام قسمت تعمیر شده است.
دوست دیگری می گفتند با سیم کشی های فیک و بی اثر بر روی برد و یا قلع روغن داربدون اینکه شسته شوی با تینر داشته باشد بر روی قطعات حساس مثل میکرو ها زده شود که در بازار نایاب است.
اما با رعایت تمام این موارد موفق نشده ام و همکاران بعد از مدتی حدودا یک ساله با متوجه شدن عیوب خود اقدام به تعمیرات میکنند و مراجعه آنها به من به صفر می رسد!
واقعا این موضوع روح و روان من را خرد کرده است که چرا تعمیر در هر شاخه ای که برد دارد حرکت می کنم پایدار نیست!
در تایپیکی مشابه که مربوط به امنیت شغلی در زمان اخذ شاگرد است اشاره شده است:
https://www.irantk.ir/threads/12234...اگرد-را-به-اشتراک-بگذارید?p=690861#post690861
1- آیا شما همکاران نیز همین مشکلات را دارید؟
2- شما چه چاره ای اندیشیده اید؟