اگر از نظر روانشناختی به تعمیرکار نگاه کنیم شخصیت تعمیرکار بسیار علاقمند به موضوعات فنی و فهمیدن نحوه کارکرد دستگاه ها می باشد و همچنین به استفاده بهینه از لوازم اهمیت خیلی زیاد میدهد (از دور ریختن وسایل خراب اجتناب میکند). آن چیزی که باعث تعمیرکار شدن این افراد در آینده میشود وضع اقتصاد مملکت هست که خریدن جنس نو در توان خیلی ها نیست و روی به تعمیر آن می آورند. در کشورهای اروپایی هزینه تعمیر بخاطر کم بودن تعمیرکار بسیار بالاست و به این خاطر معمولا عطای تعمیر را به لقای آن می بخشند و بعد از تمام شدن دوره گارانتی و خراب شدن وسایل برقی یا مکانیکی آن را دور می ریزند. در کشور ما مخصوصا در 12 سال اخیر وضع اقتصادی روزبروز ضعیفتر شده و به اصطلاح بازسازی وسایل خراب به شغل تعمیر تبدیل شده است که شغلی خدماتی است.
معمولا تعمیرکاران مختلف از درآمدشون راضی نیستند که بخاطر چند دلیل عمده هست:
1- این کار بر اساس مهارت شخص هست و به تعداد کار که میتواند جذب و تعمیر کند بستگی دارد پس اهرمی برای افزایش کارایی وجود ندارد و یک نفر با مهارت خیلی زیاد در نهایت 3 یا 4 وسیله را میتواند در روز تعمیر کند پس میزان درآمدش در آینده چندان افزایش نخواهد یافت.
2- میزان دستمزد تعمیر یک وسیله بر اساس زمان مورد نیاز تعمیر، ریسک تعمیر، مهارت تعمیر کننده، قیمت کلی وسیله مورد تعمیر و در نهایت عرف بازار برمیگردد که اگر تعمیرکاران فقط وسیله های گران قیمت را تعمیر کنند درآمد نسبتا خوبی عاید آنها میشود ولی اگر وقت گرانبهای خود را برای وسیله های ارزان قیمت صرف کنند در نهایت چیزی عاید آنها نخواهد شد.
3- بیشتر خرابی های وسایل الکترونیک بخاطر نقطه ضعف طراحی مدار آنها دارد که پیدا کردن این نقطه ضعف برای اولین بار ممکن است وقتبر باشد ولی اگر مرجعی برای لیست کردن نقاط ضعف وسایل وجود داشته باشد و همه تعمیرکاران تمامی تجربیات خود را در آن به اشتراک بگذارند، شغل تعمیرات میتواند درآمد بیشتری عاید تعمیرکاران کند که فلسفه وجودی انجمن تعمیرکاران ایران به این خاطر هست.
پول با بخشش آن کم میشود و کمک چندانی به کسی نمیکند چون که مثال دادن ماهی به شخص هست ولی با بذل و بخشش دانش هیچوقت علم کسی کاهش نمی یابد و مثال یاد دادن ماهیگیری است که کمک موثری است و باعث پیشرفت اقتصادی و علمی کشور میشود. حتما در سایت یوتیوب، تعداد به اشتراک گذاری خرابی های مختلف از طرف هندی ها را دیده اید که معمولا به زبان هندی است ولی مهارت آنها در تعمیر قابل تحسین هست.
در اصل تعمیرکاران فعلی که در این حرفه مشغول بکارند بایستی در حوزه تولید فعالیت کنند و سازنده وسایل باشند تا تعمیرکننده آن. امید به روزی که مثل کشورهای اروپای غربی، کشور ما نیز با استعدادهای خود پیشرفت کند و همه تولید کننده و سازنده وسایل الکترونیکی باشیم تا بدین سان ارزش افزوده بیشتری به اقتصاد کشور بیفزاییم.
