باسلام خدمت دوستان و همکاران گرامی
مدتی موضوع اتحادیه صنفی تعمیرکاران فکر بنده رابه خود مشغول کرده است
اساساً نقش اتحادیه صنفی تعمیرکاران چیست جز اینکه به اهرم فشار بر سر تعمیرکاران تبدیل شده است و هیچ حمایتی از اعضای خود نمیکند و تنها کارش اخذ عوارض وحق عضویت از تعمیرکاران است و هیچ کاری برای اعضای خود نمیکند
از اداره صمت فقط به فکر جریمه نقدی تعمیرکاران هست هیچ کدام از این ارگان ها و اتحادیه هادردی از تعمیرکاران دوا نمی‌کنند هیچ کسی به درد دل ما گوش نمی‌دهد موقعی مشتری شکایت میکند این تنها تعمیرکارهست حق دفاع از خود را ندارد و باید طبق نظر اتحادیه جوابگو باشد در چند سال اخیر که تلویزیون های سایز بزرگ وارد بازار شده وهمگی مشکل پنل وبک لایت دارند تعمیر و تعویض بک لایت به بزرگترین معضل برای ما تعمیرکاران تبدیل شده دستگاه اشغال چینی که در چند سال اخیر به نام تولید داخل وملی وارد بازار شده اند سودش به جیب کارخانجات مونتاژ وارد کننده و فروشندگان میرود وتا زمانی که گارانتی دارد شرکت های خدمات پس از فروش از نمایندگان خود بیگاری میکشند و نمایندگان خود را استسمار میکنندوقرار داد نمایندگان را 99به 1درصدبه نفع خود مینویسند تا پایان گارانتی باید نماینده رایگان کار انجام دهد وخوشنامیش به کام شرکت وبه ضرر نماینده است بعد از پایان گارانتی نماینده میماند با یک مشت جنس اشغال چینی یک بارمصرف و غیرقابل تعمیر مشکلاتی مانند ریسک هزاردرصدی باز کردن و برداشتن پنل و اجاره کمر شکن مغازه مالیات سنگین عوارض مختلف قطعات بی کیفیت و گران‌قیمت واز سویی عده از تعمیرکاران که در همه جای این کشور کم نیستند که یا اجاره مغازه ندارند یا اینکه شغل دیگری دارن یا اینکه باز نشسته هستند و فقط به صرف وقت گذرانی با کمترین دستمزد کار انجام میدهند ونان بقیه را آجر میکنند از سویی دیگر اتحادیه که هیچ گونه نظارتی بر نرخ ها ندارد و تنها به فکر اخذ عوارض خود است واگر اعتراض کنی ورضایت مشتری را به قیمت متضرر شدن خودش نپذیرد به تعزیرات حکومتی فرستاده می‌شود دراونجا هم به چشم یه یک اسیر و خلافکار به تعمیرکاران نگاه میکنند وقبل از هردفاعی محکوم میشوی وفعلا جریمه را بریز حساب وگرنه حق خروج نداری سوال من از شما همکاران عزیز این است ما که عمرمان سر کار تعمیرات گذاشته ایم چشمانمان ضعیف شده جوانی مان ازدست رفته و یگر توان کار دیگری را نداریم واگر خوش شانس باشیم وسرطان نگیریم هیچ گونه حقی نداریم چرا باید ما تعمیرکاران برای خود اتحادیه ای نداشته باشیم که از حقمان دفاع کند و کسانی که راکه انتخاب میکنیم به عنوان انجمن صنفی موقعی که میرسند به قدرت فقط به فکر خودو اتحادیه هستند وبعضا. به چشم خودم دیده ام به دلیل خصومت ودشمنی باسایر همکاران سعی در انتقام گیری از راه قانونی هستند دوستان عزیز لطفاً اندکی به عرایض بنده فکر کنید و نظرات خود را اعلام کنید
مدتی موضوع اتحادیه صنفی تعمیرکاران فکر بنده رابه خود مشغول کرده است
اساساً نقش اتحادیه صنفی تعمیرکاران چیست جز اینکه به اهرم فشار بر سر تعمیرکاران تبدیل شده است و هیچ حمایتی از اعضای خود نمیکند و تنها کارش اخذ عوارض وحق عضویت از تعمیرکاران است و هیچ کاری برای اعضای خود نمیکند
از اداره صمت فقط به فکر جریمه نقدی تعمیرکاران هست هیچ کدام از این ارگان ها و اتحادیه هادردی از تعمیرکاران دوا نمی‌کنند هیچ کسی به درد دل ما گوش نمی‌دهد موقعی مشتری شکایت میکند این تنها تعمیرکارهست حق دفاع از خود را ندارد و باید طبق نظر اتحادیه جوابگو باشد در چند سال اخیر که تلویزیون های سایز بزرگ وارد بازار شده وهمگی مشکل پنل وبک لایت دارند تعمیر و تعویض بک لایت به بزرگترین معضل برای ما تعمیرکاران تبدیل شده دستگاه اشغال چینی که در چند سال اخیر به نام تولید داخل وملی وارد بازار شده اند سودش به جیب کارخانجات مونتاژ وارد کننده و فروشندگان میرود وتا زمانی که گارانتی دارد شرکت های خدمات پس از فروش از نمایندگان خود بیگاری میکشند و نمایندگان خود را استسمار میکنندوقرار داد نمایندگان را 99به 1درصدبه نفع خود مینویسند تا پایان گارانتی باید نماینده رایگان کار انجام دهد وخوشنامیش به کام شرکت وبه ضرر نماینده است بعد از پایان گارانتی نماینده میماند با یک مشت جنس اشغال چینی یک بارمصرف و غیرقابل تعمیر مشکلاتی مانند ریسک هزاردرصدی باز کردن و برداشتن پنل و اجاره کمر شکن مغازه مالیات سنگین عوارض مختلف قطعات بی کیفیت و گران‌قیمت واز سویی عده از تعمیرکاران که در همه جای این کشور کم نیستند که یا اجاره مغازه ندارند یا اینکه شغل دیگری دارن یا اینکه باز نشسته هستند و فقط به صرف وقت گذرانی با کمترین دستمزد کار انجام میدهند ونان بقیه را آجر میکنند از سویی دیگر اتحادیه که هیچ گونه نظارتی بر نرخ ها ندارد و تنها به فکر اخذ عوارض خود است واگر اعتراض کنی ورضایت مشتری را به قیمت متضرر شدن خودش نپذیرد به تعزیرات حکومتی فرستاده می‌شود دراونجا هم به چشم یه یک اسیر و خلافکار به تعمیرکاران نگاه میکنند وقبل از هردفاعی محکوم میشوی وفعلا جریمه را بریز حساب وگرنه حق خروج نداری سوال من از شما همکاران عزیز این است ما که عمرمان سر کار تعمیرات گذاشته ایم چشمانمان ضعیف شده جوانی مان ازدست رفته و یگر توان کار دیگری را نداریم واگر خوش شانس باشیم وسرطان نگیریم هیچ گونه حقی نداریم چرا باید ما تعمیرکاران برای خود اتحادیه ای نداشته باشیم که از حقمان دفاع کند و کسانی که راکه انتخاب میکنیم به عنوان انجمن صنفی موقعی که میرسند به قدرت فقط به فکر خودو اتحادیه هستند وبعضا. به چشم خودم دیده ام به دلیل خصومت ودشمنی باسایر همکاران سعی در انتقام گیری از راه قانونی هستند دوستان عزیز لطفاً اندکی به عرایض بنده فکر کنید و نظرات خود را اعلام کنید
