- 2011-03-26
- 423
- 1,685
[h=2]عمر مفید خودروها در ایران و دیگر کشورها[/h]
عمر مفید خودروها در ایران و دیگر کشورها
صنعت - روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: روز گذشته اتحادیه صنعت خودروسازی آمریکا، آماری از افزایش عمر مفید خودروها در این کشور منتشر کرد، این در حالی است که آمار مذکور با واکنش مختلف تحلیلگران صنعتی و کارشناسان مواجه شد.اتحادیه مذکور با اشاره به افزایش عمر مفید خودروهای مورد استفاده در آمریکا عنوان کرد که عمر مفید خودروها در آمریکا به حدود 11 سال رسیده است. اینکه به چه دلیل عمر مفید خودروها در این کشور افزایش یافته کارشناسان و تحلیلگران نظرات مختلفی دارند بهطوریکه بسیاری از آنها افزایش عمر مفید خودروها را نتیجه بحران اقتصادی میدانند.طبق گزارش منتشر شده توسط اتحادیه صنعت خودروسازی امریکا در سال گذشته هر خودرو بیش از 10سال و 8ماه توسط خریدار اولیه استفاده میشد در حالیکه در سال 2005 میلادی یعنی قبل از بحران اقتصادی عمر هر خودرو 9 سال و در سال 2000 میلادی عمر هر خودرو که توسط خریدار اولیه استفاده میشد 8 سال بود. بر همین اساس برخی بر این باورند که افزایش مدت زمان استفاده از خودرو در نتیجه کاهش تقاضا برای خودرو در بازار آمریکا اتفاق افتاده است.حال این سوال مطرح است که عمر مفید خودرو در کشور ما چند سال است؟در این زمینه یکی از مدیران شرکت های خودروساز در گفتوگو با خبرنگار ما عنوان میکند که قانونی در مورد عمر مفید خودروها وجود ندارد، این در حالی است که دولتها در کشورهای دیگر قوانینی در مورد خودروهای دست دوم وضع میکنند که نگهداری این خودروها برای صاحبان آنها با هزینههایی همراه است. وی تاکید میکند که مالیات سنگین، معاینه فنی و نقل و انتقالات پرهزينه از جمله مواردی است که دولت برای نگهداری خودروهای دست دوم در نظر میگیرد حال آنکه موارد یاد شده ارزش این خودروها راکاهش میدهد؛ بنابراین صاحبان آنها ترجیح میدهند که خودرو نویی را جایگزین کنند. وی با اشاره به اینکه بیش از 50 درصد خودروهای کشورمان در 5 سال گذشته تولید شدهاند، عنوان میکند که عمر مفید خودروها در کشورما پایین است.وی در ادامه این نکته را نیز مورد تاکید قرار میدهد که هماکنون نگهداری یک خودرو دست دوم و قدیمی در کشور ما هزینهای برای صاحب آن ندارد و دولت نیز برای تعویض خودروهای مذکور اجباری در نظر نگرفته است بنابراین در کشورما علاقهمندی برای نگهداری آن وجود دارد.خودروها در اروپا چقدر عمر می کنند؟براساس موازین و قوانین موجود در اتحادیه اروپایی، عمر مفید خودرو بین 12 تا 15 سال تعیین شده و به این ترتیب بخشی از تولیدات دهه 1990 به خط بازیافت رسیدهاند. این در حالی است که هنوز خودروهای فرسوده ای با سن بیش از سی سال در خیابانهای ایران تردد می کنند.دولتهای اروپایی برای رفع نگرانیهای زیستمحیطی، نسبت به اتخاذ سیاستهای ملی و امضای توافقنامههای داوطلبانه اقدام كردهاند. در اواخر سال 1999 میلادی10عضو اتحادیه، شامل اتریش، بلژیك، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، پرتغال، اسپانیا، سوئد و انگلیس به وضع قوانین ویژهای برای خودروهای فرسوده پرداختند. طبق برآوردهای آماری حدود 96 درصد از كل خودروهای فرسوده در حال تردد در خاك آن اتحادیه، در این 10 كشور قرار دارند.در پی امضای این توافقنامه، در تاریخ 18 سپتامبر سال 2000 نیز قوانین قبلی مورد تجدیدنظر و ساماندهی دوباره قرار گرفت. هدف از وضع این قوانین، ایجاد نوعی هماهنگی بین كشورهای عضو اتحادیه و تولیدكنندگان خودرو بود تا قوانین ملی كشورهای عضو با مفهوم بازیافت سازگارتر شود. هدف نهایی این طرح، جلوگیری از انباشت خودروهای فرسوده در گورستانهای خودرو بود. بهنظر میرسد بررسی تجربه كشورهای اروپایی در زمینه بازیافت خودرو راهكار مناسبی برای اصلاح الگوی مصرف در كشورمان خواهد بود.براساس توافق كشورهای عضو اتحادیه اروپا برای بازیافت خودروهای فرسوده، تنها 5درصد از كل خودروهای فرسوده در كشورهای عضو این اتحادیه میتوانست به گورستانهای بزرگ حمل شده و 95درصد دیگر این خودروها باید بازیافت میشد. این توافقنامه كه به امضای كشورهای عضو رسیده مفاد زیر را در بر میگیرد: كشورهای عضو باید تمهیدات لازم را برای استفاده مجدد از قطعات خودروهای فرسوده بیندیشند. تنها 5درصد از كل خودروهای فرسوده در كشورهای عضو این اتحادیه میتواند به گورستانهای بزرگ حمل شده و 95درصد دیگر این خودروها باید بازیافت شوددیگر آنكه درصورت نبود امكان بازیافت میتوان از قطعات فرسوده در سایر خودروها استفاده كرد، به شرطی كه آلودگی صوتی و زیستمحیطی ایجاد نكنند. همچنین تا ابتدای سال 2006 تمام خودروهای فرسوده باید در حد 85 درصد قابل بازیافت باشند. از سوی دیگر در آغاز سال 2006 تمام خودروهایی كه قبل از ژانویه سال 1980 تولید شدهاند باید مورد بازیافت قرار گرفته و اینكه با فرارسیدن ژانویه سال 2015 باید حداقل 95درصد از كل وزن خودروهای موجود در اتحادیه اروپایی قابل بازیافت باشد. همچنین مقرر شده تا خودروهایی كه از این پس در كشورهای عضو این اتحادیه تولید میشوند دارای ویژگیهایی مانند مصرف پایین انرژی، سهولت جداسازی قطعات، قابلیت بازیافت و حداقل استفاده از فلزات سمی باشند. در واقع براساس این توافقنامه، قانونگذاران اروپایی تصریح كردند كه عوامل و مراكز اوراق یا بازیافت خودروهای فرسوده باید دارای مجوزهای ویژهای باشند و بههمین دلیل تعداد شركتها یا مراكز دارای مجوز بازیافت خودرو در هریك از كشورهای فرانسه، آلمان، ایتالیا و انگلیس به بیش از یك هزار مركز افزایش یافت. این مراكز مجاز به فروش موتور، جعبه دنده، سامانه انتقال نیرو و قطعات بدنه قابل استفاده بوده و جداسازی موارد آلاینده نیز یكی از وظایف اصلی مراكز اسقاط خودروهای فرسوده است. پیش قراولان آلمانی بازیافت خودروبراساس پژوهش سال 2003 مؤسسه حفاظت از محیطزیست آلمان، این كشور از نظر امكانات فنی و شرایط فناوری توان آن را دارد كه مطابق مصوبات اتحادیه اروپایی، تمام خودروهای فرسوده را از رده خارج و بازیافت كند. براین اساس تمام كشورهای عضو وظیفه دارند با اتكا به زیرساختهای موجود خود نسبت به جمعآوری و بازیافت خودروهای فرسوده اقدام كنند. آلمان جزو معدود كشورهای عضو این اتحادیه است كه عملا توان انجام چنین كاری را داشته و كشورهای دیگر نیز باید براساس یك برنامه جامع و زمانبندی شده، به این مهم بپردازند. گفتنی است كه آلمان یكی از مهمترین كشورهای تولیدكننده خودرو و صاحب فناوری است.مطابق توافق آلمان با اتحادیه، از آغاز سال 2006 باید 80 درصد از كل قطعات خودروهای خارج از رده مورد بازیافت یا استفاده مجدد قرار گیرند. البته نگرانیهایی نیز در زمینه بخشی از این فعالیتها وجود دارد. بهعنوان نمونه آلمانیها برای بازیافت سپرهای پلیمری راهكار ویژهای ندارند و یك پژوهشگاه شیمی مسئول بررسی این مشكل و یافتن راهكاری مناسب برای آن شده است.شركتهای بازیافت در آلمان به 2گروه عمده شركتهایی كه تمام خودروها را بازیافت كرده و شركتها و مراكزی كه بهصورت تخصصی، نمونههای خاصی را بازیافت میكنند، تقسیم میشوند كه نقطه اشتراك تمام این مراكز آن است كه باید از مراكز مجاز مانند متولیان حفاظت از محیطزیست و اداره حملونقل جادهای مجوزهای لازم را دریافت كنند جلوتر است. سالها پیش از آنكه قانونگذاران در اروپا قوانینی برای قابل بازیافت بودن مواد به كار رفته در خودروها وضع كنند، شركت خودروسازی ب.ام. و سیاست خاصی مبنی بر بهكارگیری منابع طبیعی در مواد مورد استفاده در خودرو داشته و سعی كرده است روشهای منحصر به فردی را برای از بینبردن و بازیافت این مواد ابداع كند. دوام مواد بهكار رفته در خودرو یكی از فلسفههای بنیادی گروه خودروسازی ب.ام.و در طول سالهای متمادی بوده و هماكنون نیز یكی از اهداف بنیادی این گروه محسوب میشود؛ جهتگیریای كه در سطح جهانی نیز شناخته شده است. از زمانی كه در سال 1999 «گروه شاخص دوام داو جونز» برای شركتهایی كه بهدنبال فرایند مدیریت دوام هستند بهعنوان مهمترین گروه شاخص معرفی شد. «ب.ام.و» سردمدار شركتهای خودروساز دیگر در این حوزه بوده و توانسته است رتبه یك را در رده بندی این گروه از آن خود كند. مقرر شده تا خودروهایی كه از این پس در كشورهای عضو اتحادیه اروپا تولید میشوند دارای ویژگیهایی مانند مصرف پایین انرژی، سهولت جداسازی قطعات، قابلیت بازیافت و حداقل استفاده از فلزات سمی باشند. این شركت همچنین با استفاده از فرایندهای خاص جداسازی، ضایعات تولید را به تركیبات اولیه آن مانند پوسته پلاستیكی، كف پلاستیكی و زیرلایه پلاستیكی تفكیك میكند. با در نظر گرفتن وزن اولیه، حدود 60 درصد مواداولیه از زیر لایههای ترمو پلاستیك بنیادی تشكیل شده كه با درجه خلوص 5/99 درصد بازیافت میشود. این مواد بنیادی بهطور مستقیم برای تولید هوای گرمی كه در مجاری زیر داشبورد جریان دارد، طی چرخه كامل و دقیق مواد، به كار میرود. این مجاری هوای گرم نیز از مواد كاملاً قابل بازیافت و بدون نیاز به مواد جدید تشكیل شدهاند.بازیافت در خودروسازان ژاپنی با شروع سال 2005 میلادی خودروسازان ژاپنی نیز در زمینه تولید خودروهای سبز با رقابت فشردهتری مواجه شدند. دلیل آن نیز اجرای قانونی بود كه شركتهای تولیدكننده را به همكاری با صاحبان خودرو برای جمعآوری و بازیافت خودروهای فرسوده ملزم میكرد. براین اساس از ژانویه 2005 به این سو مالك هر خودرو موظف شده است مبلغی معادل 65 تا 165 دلار آمریكا به دولت بپردازد.این مبلغ بخشی از هزینه بازیافت خودروهای خارج از رده و فرسوده است. دولت ژاپن این تصمیم را در پی آن اتخاذ كرد كه بیشتر گورستانهای خودروهای فرسوده مملو از آهن قراضه شده بود و گاز كلروفلوروكربن (cfc) موجود در سامانه خنككننده و تهویه خودروها و نیز كیسههای هوا باعث آلودگی شدید هوا و محیطزیست میشد. ژاپنیها همچنین قصد دارند تا سال 2015 حدود 95 درصد از كل خودروهایشان را بازیافت كنند. این رقم در سال 2005 حدود 80 درصد گزارش شده است. یكی از مشكلات موجود در فرایند فعلی بازیافت در ژاپن آن است كه هزینه بازیافت خودروهای مختلف بنا به مدل و اندازه آنها متفاوت است. برای تعدیل هزینههای مذكور، از این پس در مرحله طراحی اولیه خودروهای ژاپنی از موادی استفاده خواهد شد كه با كمترین هزینه و بهترین كیفیت قابل بازیافت باشند. همچنین برنامههای ویژهای برای تغییر دستگاههای خردكن و بازیافت انرژی مورد استفاده در كارخانههای اسقاط و بازیافت در دست مطالعه و اجراست.شركت نیسان موتور، بهعنوان دومین خودرو ساز بزرگ ژاپن نیز پس از اجرای قانون جدید بازیافت در آن كشور، اعلام كرد كه از این پس اندازه خودروهای تولید شده در آن شركت و تعداد كیسه هوا ویژه سرنشینان خودرو در میزان هزینه دریافتی بابت بازیافت مؤثر خواهد بود. به عبارت دیگر هرقدر تعداد كیسههای هوا بیشتر یا ابعاد خودرو بزرگتر باشد، مبلغ بیشتری بهعنوان هزینه مشاركت در بازیافت از مصرفكنندگان دریافت خواهد شد.مطابق آخرین بررسی صورتگرفته در ژاپن، سالانه بین 550 تا 700 هزار تن آهن قراضه و سایر قطعات جدا شده از خودروهای فرسوده در گورستانهای ویژه انباشته میشود. به این ترتیب سهم هر دستگاه خودروی سواری حدود 190 كیلوگرم است. دستاندركاران بازیافت نیز معتقدند كه با مشاركت مصرفكنندگان در بخشی از هزینههای بازیافت خودروهای فرسوده، هزینههای بازیافت كاهش مییابد و عملیات آن رقابتیتر خواهد شد.در بین تمام شركتهای خودروسازی ژاپن، تویوتا برنامههای كاملتری را در زمینه بازیافت خودروهای فرسوده و تولید خودروهای قابل بازیافت در دست اجرا دارد. این شركت در تولید خودروهای جدید سیاستی را اتخاذ كرده است كه براساس آن خودروهای مدل 2005 و بالاتر ساخت تویوتا از قابلیت تفكیكپذیری قطعات و بازیافت بیشتری برخوردارند. كوتاه كردن زمان اسقاط كردن خودروهای فرسوده و كاهش هزینه نیروی انسانی تاثیر فراوانی در كاهش هزینههای بازیافت دارد.شركت خودروسازی مزدا نیز مهمترین سیاست جاری خود را استفاده از قطعات قابل بازیافت و اعمال سیاستهای زیستمحیطی و اقتصادی در فرایند طراحی و توسعه تولیدات خود بیان كرده است. مطابق اعلام كارشناسان این شركت، اكنون80 درصد از وزن كل خودروهای خارج از رده تولیدشده در شركت مزدا قابل بازیافت است و تلاش برای افزایش این نرخ ادامه دارد. یكی از اقدامات مهم این خودروساز ژاپنی، تحقیق در زمینه استفاده مجدد از سپر خودروهای فرسوده است.مطابق آخرین بررسی صورتگرفته در ژاپن، سالانه بین 550 تا 700 هزار تن آهن قراضه و سایر قطعات جدا شده از خودروهای فرسوده در گورستانهای ویژه انباشته میشودرعایت استانداردهای لازم و قوانین مربوط به اسقاط خودروهای فرسوده باعث شده تا روش و ضوابط جمعآوری و بازیافت این گروه از خودروها در اروپا بهعنوان الگوی مناسبی برای سایر كشورها مطرح شود. مقایسه نظام و قوانین بازیافت در اروپا و ژاپن نشان میدهد كه بیشتر عوامل مطرح بهطور یكسان اعمال میشوند. ژاپن و اعضای اتحادیه اروپا هر دو نقش مهمی در جلوگیری از تولید زبالههای صنعتی ایفا كرده و قوانین مربوط به عمر مفید و بازیافت خودروهای فرسوده مشابه دارند، با این تفاوت كه اروپاییها زودتر برای قانونمندی بازیافت اقدام كردهاند. با این روند تصویر سیاه و سفید و غبار آلود گورستانهای بزرگ خودرو در جای جای اروپا آرام آرام به منظرهای رنگی از مراكز پیشرفته و مكانیزه بازیافت تبدیل میشود، این در حالی است كه تاكنون در بیشتر مراكز اسقاط خودرو در كشورهای عضو اتحادیه اروپایی، عملیات اوراق و اسقاط خودروها بدون هیچ ضابطه و نظارتی انجام میشد.
صنعت - روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: روز گذشته اتحادیه صنعت خودروسازی آمریکا، آماری از افزایش عمر مفید خودروها در این کشور منتشر کرد، این در حالی است که آمار مذکور با واکنش مختلف تحلیلگران صنعتی و کارشناسان مواجه شد.اتحادیه مذکور با اشاره به افزایش عمر مفید خودروهای مورد استفاده در آمریکا عنوان کرد که عمر مفید خودروها در آمریکا به حدود 11 سال رسیده است. اینکه به چه دلیل عمر مفید خودروها در این کشور افزایش یافته کارشناسان و تحلیلگران نظرات مختلفی دارند بهطوریکه بسیاری از آنها افزایش عمر مفید خودروها را نتیجه بحران اقتصادی میدانند.طبق گزارش منتشر شده توسط اتحادیه صنعت خودروسازی امریکا در سال گذشته هر خودرو بیش از 10سال و 8ماه توسط خریدار اولیه استفاده میشد در حالیکه در سال 2005 میلادی یعنی قبل از بحران اقتصادی عمر هر خودرو 9 سال و در سال 2000 میلادی عمر هر خودرو که توسط خریدار اولیه استفاده میشد 8 سال بود. بر همین اساس برخی بر این باورند که افزایش مدت زمان استفاده از خودرو در نتیجه کاهش تقاضا برای خودرو در بازار آمریکا اتفاق افتاده است.حال این سوال مطرح است که عمر مفید خودرو در کشور ما چند سال است؟در این زمینه یکی از مدیران شرکت های خودروساز در گفتوگو با خبرنگار ما عنوان میکند که قانونی در مورد عمر مفید خودروها وجود ندارد، این در حالی است که دولتها در کشورهای دیگر قوانینی در مورد خودروهای دست دوم وضع میکنند که نگهداری این خودروها برای صاحبان آنها با هزینههایی همراه است. وی تاکید میکند که مالیات سنگین، معاینه فنی و نقل و انتقالات پرهزينه از جمله مواردی است که دولت برای نگهداری خودروهای دست دوم در نظر میگیرد حال آنکه موارد یاد شده ارزش این خودروها راکاهش میدهد؛ بنابراین صاحبان آنها ترجیح میدهند که خودرو نویی را جایگزین کنند. وی با اشاره به اینکه بیش از 50 درصد خودروهای کشورمان در 5 سال گذشته تولید شدهاند، عنوان میکند که عمر مفید خودروها در کشورما پایین است.وی در ادامه این نکته را نیز مورد تاکید قرار میدهد که هماکنون نگهداری یک خودرو دست دوم و قدیمی در کشور ما هزینهای برای صاحب آن ندارد و دولت نیز برای تعویض خودروهای مذکور اجباری در نظر نگرفته است بنابراین در کشورما علاقهمندی برای نگهداری آن وجود دارد.خودروها در اروپا چقدر عمر می کنند؟براساس موازین و قوانین موجود در اتحادیه اروپایی، عمر مفید خودرو بین 12 تا 15 سال تعیین شده و به این ترتیب بخشی از تولیدات دهه 1990 به خط بازیافت رسیدهاند. این در حالی است که هنوز خودروهای فرسوده ای با سن بیش از سی سال در خیابانهای ایران تردد می کنند.دولتهای اروپایی برای رفع نگرانیهای زیستمحیطی، نسبت به اتخاذ سیاستهای ملی و امضای توافقنامههای داوطلبانه اقدام كردهاند. در اواخر سال 1999 میلادی10عضو اتحادیه، شامل اتریش، بلژیك، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، پرتغال، اسپانیا، سوئد و انگلیس به وضع قوانین ویژهای برای خودروهای فرسوده پرداختند. طبق برآوردهای آماری حدود 96 درصد از كل خودروهای فرسوده در حال تردد در خاك آن اتحادیه، در این 10 كشور قرار دارند.در پی امضای این توافقنامه، در تاریخ 18 سپتامبر سال 2000 نیز قوانین قبلی مورد تجدیدنظر و ساماندهی دوباره قرار گرفت. هدف از وضع این قوانین، ایجاد نوعی هماهنگی بین كشورهای عضو اتحادیه و تولیدكنندگان خودرو بود تا قوانین ملی كشورهای عضو با مفهوم بازیافت سازگارتر شود. هدف نهایی این طرح، جلوگیری از انباشت خودروهای فرسوده در گورستانهای خودرو بود. بهنظر میرسد بررسی تجربه كشورهای اروپایی در زمینه بازیافت خودرو راهكار مناسبی برای اصلاح الگوی مصرف در كشورمان خواهد بود.براساس توافق كشورهای عضو اتحادیه اروپا برای بازیافت خودروهای فرسوده، تنها 5درصد از كل خودروهای فرسوده در كشورهای عضو این اتحادیه میتوانست به گورستانهای بزرگ حمل شده و 95درصد دیگر این خودروها باید بازیافت میشد. این توافقنامه كه به امضای كشورهای عضو رسیده مفاد زیر را در بر میگیرد: كشورهای عضو باید تمهیدات لازم را برای استفاده مجدد از قطعات خودروهای فرسوده بیندیشند. تنها 5درصد از كل خودروهای فرسوده در كشورهای عضو این اتحادیه میتواند به گورستانهای بزرگ حمل شده و 95درصد دیگر این خودروها باید بازیافت شوددیگر آنكه درصورت نبود امكان بازیافت میتوان از قطعات فرسوده در سایر خودروها استفاده كرد، به شرطی كه آلودگی صوتی و زیستمحیطی ایجاد نكنند. همچنین تا ابتدای سال 2006 تمام خودروهای فرسوده باید در حد 85 درصد قابل بازیافت باشند. از سوی دیگر در آغاز سال 2006 تمام خودروهایی كه قبل از ژانویه سال 1980 تولید شدهاند باید مورد بازیافت قرار گرفته و اینكه با فرارسیدن ژانویه سال 2015 باید حداقل 95درصد از كل وزن خودروهای موجود در اتحادیه اروپایی قابل بازیافت باشد. همچنین مقرر شده تا خودروهایی كه از این پس در كشورهای عضو این اتحادیه تولید میشوند دارای ویژگیهایی مانند مصرف پایین انرژی، سهولت جداسازی قطعات، قابلیت بازیافت و حداقل استفاده از فلزات سمی باشند. در واقع براساس این توافقنامه، قانونگذاران اروپایی تصریح كردند كه عوامل و مراكز اوراق یا بازیافت خودروهای فرسوده باید دارای مجوزهای ویژهای باشند و بههمین دلیل تعداد شركتها یا مراكز دارای مجوز بازیافت خودرو در هریك از كشورهای فرانسه، آلمان، ایتالیا و انگلیس به بیش از یك هزار مركز افزایش یافت. این مراكز مجاز به فروش موتور، جعبه دنده، سامانه انتقال نیرو و قطعات بدنه قابل استفاده بوده و جداسازی موارد آلاینده نیز یكی از وظایف اصلی مراكز اسقاط خودروهای فرسوده است. پیش قراولان آلمانی بازیافت خودروبراساس پژوهش سال 2003 مؤسسه حفاظت از محیطزیست آلمان، این كشور از نظر امكانات فنی و شرایط فناوری توان آن را دارد كه مطابق مصوبات اتحادیه اروپایی، تمام خودروهای فرسوده را از رده خارج و بازیافت كند. براین اساس تمام كشورهای عضو وظیفه دارند با اتكا به زیرساختهای موجود خود نسبت به جمعآوری و بازیافت خودروهای فرسوده اقدام كنند. آلمان جزو معدود كشورهای عضو این اتحادیه است كه عملا توان انجام چنین كاری را داشته و كشورهای دیگر نیز باید براساس یك برنامه جامع و زمانبندی شده، به این مهم بپردازند. گفتنی است كه آلمان یكی از مهمترین كشورهای تولیدكننده خودرو و صاحب فناوری است.مطابق توافق آلمان با اتحادیه، از آغاز سال 2006 باید 80 درصد از كل قطعات خودروهای خارج از رده مورد بازیافت یا استفاده مجدد قرار گیرند. البته نگرانیهایی نیز در زمینه بخشی از این فعالیتها وجود دارد. بهعنوان نمونه آلمانیها برای بازیافت سپرهای پلیمری راهكار ویژهای ندارند و یك پژوهشگاه شیمی مسئول بررسی این مشكل و یافتن راهكاری مناسب برای آن شده است.شركتهای بازیافت در آلمان به 2گروه عمده شركتهایی كه تمام خودروها را بازیافت كرده و شركتها و مراكزی كه بهصورت تخصصی، نمونههای خاصی را بازیافت میكنند، تقسیم میشوند كه نقطه اشتراك تمام این مراكز آن است كه باید از مراكز مجاز مانند متولیان حفاظت از محیطزیست و اداره حملونقل جادهای مجوزهای لازم را دریافت كنند جلوتر است. سالها پیش از آنكه قانونگذاران در اروپا قوانینی برای قابل بازیافت بودن مواد به كار رفته در خودروها وضع كنند، شركت خودروسازی ب.ام. و سیاست خاصی مبنی بر بهكارگیری منابع طبیعی در مواد مورد استفاده در خودرو داشته و سعی كرده است روشهای منحصر به فردی را برای از بینبردن و بازیافت این مواد ابداع كند. دوام مواد بهكار رفته در خودرو یكی از فلسفههای بنیادی گروه خودروسازی ب.ام.و در طول سالهای متمادی بوده و هماكنون نیز یكی از اهداف بنیادی این گروه محسوب میشود؛ جهتگیریای كه در سطح جهانی نیز شناخته شده است. از زمانی كه در سال 1999 «گروه شاخص دوام داو جونز» برای شركتهایی كه بهدنبال فرایند مدیریت دوام هستند بهعنوان مهمترین گروه شاخص معرفی شد. «ب.ام.و» سردمدار شركتهای خودروساز دیگر در این حوزه بوده و توانسته است رتبه یك را در رده بندی این گروه از آن خود كند. مقرر شده تا خودروهایی كه از این پس در كشورهای عضو اتحادیه اروپا تولید میشوند دارای ویژگیهایی مانند مصرف پایین انرژی، سهولت جداسازی قطعات، قابلیت بازیافت و حداقل استفاده از فلزات سمی باشند. این شركت همچنین با استفاده از فرایندهای خاص جداسازی، ضایعات تولید را به تركیبات اولیه آن مانند پوسته پلاستیكی، كف پلاستیكی و زیرلایه پلاستیكی تفكیك میكند. با در نظر گرفتن وزن اولیه، حدود 60 درصد مواداولیه از زیر لایههای ترمو پلاستیك بنیادی تشكیل شده كه با درجه خلوص 5/99 درصد بازیافت میشود. این مواد بنیادی بهطور مستقیم برای تولید هوای گرمی كه در مجاری زیر داشبورد جریان دارد، طی چرخه كامل و دقیق مواد، به كار میرود. این مجاری هوای گرم نیز از مواد كاملاً قابل بازیافت و بدون نیاز به مواد جدید تشكیل شدهاند.بازیافت در خودروسازان ژاپنی با شروع سال 2005 میلادی خودروسازان ژاپنی نیز در زمینه تولید خودروهای سبز با رقابت فشردهتری مواجه شدند. دلیل آن نیز اجرای قانونی بود كه شركتهای تولیدكننده را به همكاری با صاحبان خودرو برای جمعآوری و بازیافت خودروهای فرسوده ملزم میكرد. براین اساس از ژانویه 2005 به این سو مالك هر خودرو موظف شده است مبلغی معادل 65 تا 165 دلار آمریكا به دولت بپردازد.این مبلغ بخشی از هزینه بازیافت خودروهای خارج از رده و فرسوده است. دولت ژاپن این تصمیم را در پی آن اتخاذ كرد كه بیشتر گورستانهای خودروهای فرسوده مملو از آهن قراضه شده بود و گاز كلروفلوروكربن (cfc) موجود در سامانه خنككننده و تهویه خودروها و نیز كیسههای هوا باعث آلودگی شدید هوا و محیطزیست میشد. ژاپنیها همچنین قصد دارند تا سال 2015 حدود 95 درصد از كل خودروهایشان را بازیافت كنند. این رقم در سال 2005 حدود 80 درصد گزارش شده است. یكی از مشكلات موجود در فرایند فعلی بازیافت در ژاپن آن است كه هزینه بازیافت خودروهای مختلف بنا به مدل و اندازه آنها متفاوت است. برای تعدیل هزینههای مذكور، از این پس در مرحله طراحی اولیه خودروهای ژاپنی از موادی استفاده خواهد شد كه با كمترین هزینه و بهترین كیفیت قابل بازیافت باشند. همچنین برنامههای ویژهای برای تغییر دستگاههای خردكن و بازیافت انرژی مورد استفاده در كارخانههای اسقاط و بازیافت در دست مطالعه و اجراست.شركت نیسان موتور، بهعنوان دومین خودرو ساز بزرگ ژاپن نیز پس از اجرای قانون جدید بازیافت در آن كشور، اعلام كرد كه از این پس اندازه خودروهای تولید شده در آن شركت و تعداد كیسه هوا ویژه سرنشینان خودرو در میزان هزینه دریافتی بابت بازیافت مؤثر خواهد بود. به عبارت دیگر هرقدر تعداد كیسههای هوا بیشتر یا ابعاد خودرو بزرگتر باشد، مبلغ بیشتری بهعنوان هزینه مشاركت در بازیافت از مصرفكنندگان دریافت خواهد شد.مطابق آخرین بررسی صورتگرفته در ژاپن، سالانه بین 550 تا 700 هزار تن آهن قراضه و سایر قطعات جدا شده از خودروهای فرسوده در گورستانهای ویژه انباشته میشود. به این ترتیب سهم هر دستگاه خودروی سواری حدود 190 كیلوگرم است. دستاندركاران بازیافت نیز معتقدند كه با مشاركت مصرفكنندگان در بخشی از هزینههای بازیافت خودروهای فرسوده، هزینههای بازیافت كاهش مییابد و عملیات آن رقابتیتر خواهد شد.در بین تمام شركتهای خودروسازی ژاپن، تویوتا برنامههای كاملتری را در زمینه بازیافت خودروهای فرسوده و تولید خودروهای قابل بازیافت در دست اجرا دارد. این شركت در تولید خودروهای جدید سیاستی را اتخاذ كرده است كه براساس آن خودروهای مدل 2005 و بالاتر ساخت تویوتا از قابلیت تفكیكپذیری قطعات و بازیافت بیشتری برخوردارند. كوتاه كردن زمان اسقاط كردن خودروهای فرسوده و كاهش هزینه نیروی انسانی تاثیر فراوانی در كاهش هزینههای بازیافت دارد.شركت خودروسازی مزدا نیز مهمترین سیاست جاری خود را استفاده از قطعات قابل بازیافت و اعمال سیاستهای زیستمحیطی و اقتصادی در فرایند طراحی و توسعه تولیدات خود بیان كرده است. مطابق اعلام كارشناسان این شركت، اكنون80 درصد از وزن كل خودروهای خارج از رده تولیدشده در شركت مزدا قابل بازیافت است و تلاش برای افزایش این نرخ ادامه دارد. یكی از اقدامات مهم این خودروساز ژاپنی، تحقیق در زمینه استفاده مجدد از سپر خودروهای فرسوده است.مطابق آخرین بررسی صورتگرفته در ژاپن، سالانه بین 550 تا 700 هزار تن آهن قراضه و سایر قطعات جدا شده از خودروهای فرسوده در گورستانهای ویژه انباشته میشودرعایت استانداردهای لازم و قوانین مربوط به اسقاط خودروهای فرسوده باعث شده تا روش و ضوابط جمعآوری و بازیافت این گروه از خودروها در اروپا بهعنوان الگوی مناسبی برای سایر كشورها مطرح شود. مقایسه نظام و قوانین بازیافت در اروپا و ژاپن نشان میدهد كه بیشتر عوامل مطرح بهطور یكسان اعمال میشوند. ژاپن و اعضای اتحادیه اروپا هر دو نقش مهمی در جلوگیری از تولید زبالههای صنعتی ایفا كرده و قوانین مربوط به عمر مفید و بازیافت خودروهای فرسوده مشابه دارند، با این تفاوت كه اروپاییها زودتر برای قانونمندی بازیافت اقدام كردهاند. با این روند تصویر سیاه و سفید و غبار آلود گورستانهای بزرگ خودرو در جای جای اروپا آرام آرام به منظرهای رنگی از مراكز پیشرفته و مكانیزه بازیافت تبدیل میشود، این در حالی است كه تاكنون در بیشتر مراكز اسقاط خودرو در كشورهای عضو اتحادیه اروپایی، عملیات اوراق و اسقاط خودروها بدون هیچ ضابطه و نظارتی انجام میشد.