آی پی امداد
آی پی امداد
آریا الکترونیک parcham تکشو

تر فند ها واموزش لینوکس در اینجا مطرح کنید

~H03in~

کاربران vip(افتخاری)
vip افتخاری
کاربر
2010-08-20
899
7,084
افزودن آیکن سطل آشغال به صفحه دسکتاپ Ubuntu

Ubunto(اوبونتو) یکی از معروف‌ترین و کاربرپسندترین توزیع‌های گنو/لینوکس است که با وجود عمر نسبتاً کوتاه خود توانسته است رشد زیادی در جذب کاربران داشته باشد. در صورتی که شما از کاربرانی باشید که از ویندوز به اوبونتو مهاجرت کرده‌اند، حتماً با قابلیت سطل آشغال یا Recycle Bin که محل ذخیره موقت فایل‌های پاک شده است آشنا هستید. در اوبونتو نیز چنین سطل آشغالی با نام Trash وجود دارد. اما بر خلاف ویندوز، آیکن سطل آشغال در صفحه دسکتاپ اوبونتو به صورت پیش‌فرض وجود ندارد. در این ترفند قصد داریم نحوه افزودن آیکن سطل آشغال به صفحه دسکتاپ را تحت دو میز کار Gnome و KDE در اوبونتو بازگو نماییم.


افزودن آیکن سطل آشغال به صفحه دسکتاپ در Gnome:
در صورتی که از رابط گرافیکی Gnome استفاده می‌کنید، ابتدا کلیدهای ترکیبی Alt+F2 را فشار دهید تا Run Application پدیدار شود.
در حالتی که gconf-editor در حالت انتخاب است بر روی دکمه Run کلیک کنید.
خواهید دید که Configuration Editor نمایان می‌شود.
در پنل سمت چپ، مسیر app/nautilus/desktop را طی کنید.
اکنون در پنل سمت راست، تیک گزینه trash_can_visible را بزنید.
حال بر روی دکمه X کلیک کنید تا Configuration Editor بسته شود.
آیکن Trash بر روی صفحه دسکتاپ شما پدیدار شده است.
نحوه پاک کردن محتویات Trash کاملاً مشابه Recycle Bin در ویندوز است. به این صورت که بر روی Trash در صفحه دسکتاپ راست کلیک کنید و Empty Trash را انتخاب نمایید.

افزودن آیکن سطل آشغال به صفحه دسکتاپ در KDE:
در صورتی که از رابط گرافیکی KDE استفاده می‌کنید، ابتدا از منوی K، گزینه Computer را انتخاب کنید.
سپس بر روی گزینه Trash راست کلیک کرده و Add to Desktop را انتخاب کنید.
آیکن Trash بر روی صفحه دسکتاپ شما پدیدار شده است.
برای پاک کردن محتویات Trash، پس از پاک کردن فایل، با دو بار کلیک بر روی Trash وارد آن شوید. حال فایل یا فایل‌های مورد نظر را انتخاب کرده و با فشردن کلید Delete از روی کیبورد آن را از داخل سطل آشغال نیز پاک کنید.
 

~H03in~

کاربران vip(افتخاری)
vip افتخاری
کاربر
2010-08-20
899
7,084
حل مشکل Suspend و Hibernate در لپ تاپ های دارای سیستم عامل لینوکس:

یکی از مشکلاتی که کاربران دارای سیستم عامل لینوکس به ویژه توزیع اوبونتو با آن درگیر هستند ، عدم کارکرد دکمه های Suspend و Hibernate بر روی لپ تاپ آنهاست. برای حل این مشکل راه حل ساده ای وجود دارد. در این ترفند به معرفی راه حل این روش خواهیم پرداخت.


بدین منظور:

شما ابتدا باید آخرین نسخه بسته نرم افزاری uswsusp را نصب کنید. دستور زیر را برای نصب در ترمینال وارد کنید:
sudo aptitude install uswsusp

برای suspend دستور زیر را وارد کنید:
sudo s2ram

* در نسخه جدید اوبونتو s2ram حذف گردیده است. شما می توانید نسخه اصلی uswsusp را از سایت رسمی uswsusp دانلود کرده و نصب کنید. راه دیگر برای استفاده از s2ram نصب نسخه های قدیمی تر uswsusp می باشد. البته شما می توانید از دستور pm-suspend جهت suspend استفاده نمایید.
برای hibernate دستور زیر را وارد کنید:
sudo s2disk

برای اینکه دکمه های suspend و hibernate نیز از این بسته استفاده کنند، مراحل زیر را دنبال کنید:
ابتدا از اسکریپت های پیش فرض مربوط به hibernate و suspend نسخه پشتیبان تهیه کنید:
cd /usr/lib/hal/scripts/linux/
sudo cp hal-*-suspend-linux hal-system-power-suspend-linux.bak
sudo cp hal-*-hibernate-linux hal-system-power-hibernate-linux.bak

اکنون اسکریپت ها جدید را جایگزین می کنیم.
برای hal-system-power-suspend-linux:
sudo gedit /usr/lib/hal/scripts/linux/hal-system-power-suspend-linux

سپس کد های زیر در داخل فایل قرار دهید و آن را save کنید.
#!/bin/sh
/sbin/s2ram

برای hal-system-power-hibernate-linux:
sudo gedit /usr/lib/hal/scripts/linux/hal-system-power-hibernate-linux

سپس کد های زیر در داخل فایل قرار دهید (ترفندستان) و آن را save کنید.
#!/bin/sh
/sbin/s2disk

در صورتی که با s2disk یا s2both مشکلی داشتید، بعد از نصب uswsusp از دستور زیر برای تنظیم دوباره آن استفاده کنید:
sudo dpkg-reconfigure uswsusp
تذکر:
نام دیگر uswsusp عبارت µswsusp می باشد.
دقت هم نمایید کدهای فوق را حتماً کپی و پیست کنید.
 

~H03in~

کاربران vip(افتخاری)
vip افتخاری
کاربر
2010-08-20
899
7,084
استفاده از برخي امكانات شبكه در لينوكس1

كارت شبكه:
يكي ازملزومات اتصال اوليه به يك شبكه محلي وجود كارت شبكه و تشخيص آن ازجانب لينوكس است. اين كاردر مراحل نصب لينوكس وبه صورت خودكار انجام مي شود.
پس ازورود به محيط KDE لينوكس لازم است تا قبل از هر كاري جهت استفاده از امكانات شبكه اقدام به پيكربندي كارت شبكه مورد نظر نمود.
برنامه ويژه تنظيم كارت شبكه در بعضي ازلينوكس ها مثل Knoppix از همان ابتداي بالا آمدن سيستم عامل در منوي اصلي برنامه هاي لينوكس و تحت عنوان Configure Network Card وجود دارد.
دربرخي لينوكس هاي ديگر اين برنامه به صورت پيش فرض در ليست برنامه هاي اصلي قرار ندارد بلكه بايد آن راازطريق پكيج ويژه نصب برنامه در آن لينوكس مثل پكيج Yast وقسمت Network Drive در لينوكس Suse نصب كرد.
پس از اجراي اين برنامه دواتفاق باز هم برحسب نوع لينوكس مورد استفاده ممكن است رخ دهد. كاري كه قرار است انجام شود اين است كه به تنظيمات كارت شبكه با دادن يك آدرس IP جهت ورود به شبكه اقدام شود. اين كار يا ممكن است به صورت گرفتن اطلاعات لازم از كاربر به صورت مرحله به مرحله و نهايتا جمع آوري اين اطلاعات وخواندن آن به دستور IPCNFG باشد يا اين كه يك پنل گرافيكي ويژه اين كار باز شده وشروع به درخواست آن اطلاعات نمايد. در هرصورت در هنگام تنظيم كارت شبكه كاربر بايد اطلاعات زير را براي ورود به شبكه به سيستم وارد نمايد:
Use DHCP Broadcast .1
درهرشبكه يك سرور DHCP وجود دارد. اين سرور مسئول ارايه يك آدرس به هركامپيوتري است كه به آن متصل ميشود(IP). با وجود چنبن سروري در شبكه هركامپيوتربه ازاي هر دفعه اي كه به شبكه وارد مي شود يك آدرس IP به صورت ديناميك از سرور دريافت مي کند. پس كامپيوترهاي يک شبكه هيچگاه داراي آدرس IP ثابتي نبوده واين سرور است كه مشخص مي كند چه آدرسي به چه كامپيوتري داده شود. اگرسئوال فوق را با فشردن كليد YES جواب دهيد آنگاه از شما خواسته ميشود تا آدرس IP سرور DHCP را وارد كنيد و اگر جوابتان منفي باشد آنگاه اعلام كرده ايد كه مي خواهيد يك آدرس IP ثابت براي كامپيوتر خود تعيين کنيد. بنابراين بايد به قسمت دوم سوالات پاسخ دهيد.
IP Address for rth0 .2
دراين قسمت بايد يك آدرس IP براي انتصاب دايم به كامپيوترخود وارد نماييد. به عنوان مثال ازآدرس 192.168.110.50 يا شبيه آن براي اتصال به يك شبكه محلي استفاده كنيد. لازم به ذكراست كه اگرسوال اول را "بلي" جواب داده باشيد به جاي اين سوال از شما آدرس سرور DHCP پرسيده خواهد شد.
Network Mask for eth0 .3
اين آدرس الگوي آدرس دهي و در واقع كلاس IP انتخاب شده براي سيستم است كه معمولا درشبكه هاي محلي به صورت 255.255.255.0 انتخاب مي شود.
Broadcast Address .4
اين آدرس دامنه آدرس هاي IP موجود در شبكه را براي ارتباط با كامپيوتر ما بيان مي كند كه بر اساس Mask وارد شده در قسمت قبل محاسبه شده و صرفا از شما يك تاييد براي آن ميگيرد. طبق مسك وارد شده در قسمت قبل اين آدرس قاعدتا به صورت 192.168.110.254 مي باشد.
Default Gateway .5
همانند سرور DHCP در هر شبكه يك كامپيوتر ميتواند نقش دروازه را بازي کند. وظيفه دروازه اين است كه وسيله ارتباط بين شبکه محلي موجود را با جهان خارج برقرار سازد اين سرورازطريق مكانيسم Routing بين شبكه محلي و كامپيوتر هاي راه دور (Remote) پلي برقرار مي سازد و امكان دسترسي آنها به يكديگر را فراهم مي كند. به هرحال به توجه به ماهيت شبكه محلي موجود و وجود چنبن سروري در سيستم مي توان اين پرسش را پاسخ داد.
Name server .6
يك استاندارد TCP/IP است كه مسئول تبديل نام كامپيوتر ها به آدرس IP مخصوص به هر كدام است بدين وسيله كامپيوتر ها مي توانند هنگام ارتباط با يكديگر به جا اين كه مجبوربه كار سختي مثل تبادل آدرس هاي نه چندان مانوس IP شوند اسامي با مسماي يكديگر را به كار ببرند. به همين دليل وجود يک مترجم يا تبديل كننده در شبكه لازم است تا هر كامپيوتري نام كامپيوتر ديگر مورد نظر خود را به او بدهد و او آدرسIP آن را برگرداند و من بعد تماس بين آن دو از طريق اين آدرس انجام مي گيرد. نكته اي که در زمينه پاسخ به اين سوالات وجود دارد اين است كه تمام سرورهاي گفته شده مي توانند مثلا در يك كامپيوتر با سيستم عامل ويندوز2000سرور خلاصه شود و جواب تمامي آدرس هاي خواسته شده فوق آدرس همان سرور مثلا 192.168.110.10 باشد. پس ازاتمام پيكربندي كارت شبكه زمان استفاده از امكانات مختلف شبكه محلي فراهم مي شود
 
آخرین ویرایش:

~H03in~

کاربران vip(افتخاری)
vip افتخاری
کاربر
2010-08-20
899
7,084
تغییر نام چند فایل توسط یک دستور

فرض كنید كه می‌خواهید اطلاعات سیستمی مربوط‌به یك شبكه كه نزدیك به 100 كامپیوتر لینوكسی در آن وجود دارد، را به‌دست بیاورید. در این صورت چه باید كرد؟ یك روش این است كه تك‌تك پای هر سیستم بنشینید و قلم و كاغذ كنار دست‌تان بگذارید و اطلاعات را به‌طور دستی در یك جدول وارد كنید.

نیازی به گفتن نیست كه بدون احتساب دریافت اطلاعات نرم‌افزارها و قطعات جانبی، همین كه بخواهید پای هر سیستم بروید، زمان بسیاری تلف خواهد شد. روش دوم استفاده از دستورات لینوكسی است. اطلاعات پایه لینوكس در مكان‌های استاندارد قرار دارد و بقیه اطلاعات همچون نرم‌افزارهای نصب شده با چند دستور خاص به‌دست می‌آید.

نخست بیایید اطلاعات پیكربندی شبكه رایانه را بفهمیم. بعد از ورود به سیستم، نام رایانه به عنوان بخشی از خط فرمان قابل دیدن است. می‌توانید با كمك دستور cat ‌/‌etc‌/‌resolv.conf تنظیمات DNS را ببینید. بعد می‌توانید فهرست دستگاه‌های شبكه و نشانی‌های IP و MAC آنها را با كمك دستور ifconfig –a به‌دست بیاورید.

حال می‌ماند اطلاعات مرتبط با سخت‌افزار. می‌توان اطلاعات زیادی را از سیستم فایل ‌/‌proc به‌دست آورد. مثلا با كمك دستور cat ‌/‌proc‌/‌cpuinfo می‌توان فهمید چه ریزپردازنده‌ای در سیستم مشغول به‌كار است.

می‌توان میزان حافظه سیستم را با كمك دستور ls –lah‌/‌proc‌/‌kcore به‌دست آورد كه حجم حافظه را به‌صورت قابل خواندن برای انسان به خروجی می‌دهد. اطلاعات مرتبط با سخت‌افزارهای جانبی نصب شده را می‌توان با كمك دستور lspci كسب كرد.

با كمك دستور fdisk –l ‌/‌dev‌/‌?d نیز می‌توان اطلاعات پیكربندی دیسك سخت را به‌دست آورد. اگر می‌خواهید بدانید كه چه نوع دیسك سختی دارید، می‌توانید از دستور زیر استفاده كنید:

cat ‌/‌proc‌/‌ide‌/‌had‌/‌model

اگر نرم‌افزارهای مربوط به فشرده‌سازی فرمت gz را نصب‌كرده‌اید، یك فایل بسیار حیاتی در سیستم خود دارید كه می‌توانید به كمك آن تنظیمات هسته را ببینید. این فایل در ‌/‌proc‌/‌config.gz قرار دارد و اگر در دایركتوری اصلی (Root) قرار بگیرد می‌تواند به‌عنوان فایل پیكربندی هسته عمل كند.

می‌توان حتی دستگاه‌هایی را كه به‌كمك پورت USB به سیستم متصل شده‌اند شناسایی كرد. این كار را به‌كمك دستور lsusb انجام دهید.

برای دانستن فهرست نرم‌افزارهای نصب شده در سیستم‌های مبتنی بر RPM، از دستور rpm –qa و در سیستم‌های مبتنی بر دبیان، می‌توانید از دستور dpkg –l استفاده كنید.

اگر دنبال اطلاعات بیشتری می‌گردید، قطعا گشت‌وگذار در ‌/‌proc و ‌/‌sys نظرتان را جلب می‌كند.

تمامی این دستورات نیازی به رابط گرافیكی ندارند، از این‌رو می‌توان بسادگی و بدون حضور فیزیكی تمامی این اطلاعات را فقط با داشتن دسترسی به ریشه از راه دور به‌دست آورد و حتی با كمك اسكریپت‌نویسی، تمامی این مراحل را اتوماتیك كرد.
 

~H03in~

کاربران vip(افتخاری)
vip افتخاری
کاربر
2010-08-20
899
7,084
لینوکس و فارسی؟؟؟؟

اين مسئله از واضحات است كه براي يك كاربر فارسي زبان سيستم عاملي ارزش دارد كه در آن بتوان از امكانات فارسي مانند تايپ فارسي و فارسي نويسي در بخش هاي مختلف بهره برد. لينوكس هم به عنوان سيستم عاملي كه كم كم جاي خود را در خانه ها باز ميكند، از اين قاعده مستثني نيست. اين مقاله به بررسي چگونگي فارسي نويسي در لينوكس مي پردازد.
به چه چيزهايي نياز داريم؟
خوب براي اينكه عمليات فارسي نويسي براي لينوكس موفقيت آميز باشد، به برنامه هاي زير نياز داريد:
- محيط گرافيكي GNOME نسخه 2 و بالاتر يا KDE نسخه 3 و بالاتر
- XFree86 نسخه 4.2.0 و بالاتر
- بسته فارسي براي لينوكس كه در بخش دانلود سايت موجود است.
لازم به ذكر است كه نسخه هاي محيطهاي GNOME و KDE كه در بالا ذكر شدند، از Unicode پشتيباني ميكنند كه ميتوانند كاراكترهاي فارسي را به درستي نشان دهند. ضمنا برنامه Xfree86 نسخه 4.2.0 داراي بهبودهايي در بارگزاري فونت ها و پشتيباني از antialiasing است.
چگونه شروع كنيم ؟
براي شروع ابتدا بسته فارسي را از بخش دانلوددريافت كرده آنرا باز كنيد. براي بازكردن اين فايل كافي است دستورات زير را در يك پنجره ترمينال تايپ كنيد:
$ gunzip farsi_pack.tar.gz
$ tar -xf farsi_pack.tar
حاصل كار 3 فايل خواهد بود كه دو تاي آنها قلم Tahoma و يكي صفحه كليد فارسي است.
مراحل بعدي به صورت زير است:
- يك پنجره ترمينال باز كرده، سپس با تايپ دستور su بصورت كاربر ريشه وارد سيستم شويد. سپس دستور vi /etc/X11/XF86Config را تايپ كنيد تا برنامه ويرايشگر vi اجرا شده و فايل پيكربندي Xfree86 را برايتان باز كند.
- در برنامه vi در متن فايل بازشده، به دنبال Section InputDevice گشته و پس از پيدا كردن آن، در يك فضاي خالي كايد insert را فشار داده و فرمانهاي زير را تايپ كنيد:
Option "XkbOptions" "grp:ctrl_shift_toggle"
Option "XkbLayout" "fa"
كار كردن با vi مشابه ويرايشگرهاي متني ديگر است. خط نخست به Xfree86 مي گويد كه با فشرده شدن، Ctrl+Shift زبان صفحه كليد عوض شود و خط دوم، زبان دوم را كه فارسي است به آن معرفي ميكند.
پس از اتمام تايپ خطوط بالا، كليد Esc را فشار دهيد، سپس كليد : را فشار داده و تايپ كنيد wq و كليد Enter را فشار دهيد. اين كار تغييرات انجام شده را ذخيره كرده وبه خط فرمان باز ميگردد.
- در اين مرحله بايد دايركتوري مربوط به فونتهاي TrueType را به Xfree86 معرفي كنيد. براي اين كار، مجددا در خط فرمان دستور vi /etc/fonts/fonts.conf را تايپ كنيد. اين كار فايل پيكربندي قلمها را باز ميكند. به دنبال خط زير كه در ابتداي صفحه است بگرديد:
/usr/X11R6/lib/X11/fonts/Type1
و مجددا با فشار دادن كليد insert خط زير را زير آن اضافه كنيد:
/usr/X11R6/lib/X11/fonts/TTF
پس از اتمام كليد Esc و سپس : را فشار داده و تايپ كنيد wq تا تغييرات ذخيره شده و از برنامه vi خارج شويد.
- خوب بخشهاي مشكل كار را به اتمام رسانديد. در مرحله بعدي بايد فايل هايي را كه باز كرده ايد به مسيرهاي مربوطه كپي كنيد.براي اين كار فرامين زير را تايپ كنيد:
$ cp *.ttf /usr/X11R6/lib/X11/fonts/TTF/
پس از اتمام كار، كليدهاي Alt+Ctrl+Backspace را فشار دهيد تا Xserver مجددا راه اندازي شود و تغييراتي كه ايجاد كرديد در سيستم اعمال شود. مجددا در سيستم login كرده و اين بار در منوي اصلي قسمت Preferences بخش Font را انتخاب كرده و براي قسمتهايي فونت Tahoma را انتخاب كنيد :

- خوب تبريكات مرا بپذيريد. اكنون ميتوانيد در بخشهاي مختلف و برنامه هايي كه با استفاده از GTK 2.0 طراحي شده اند، فارسي تايپ كنيد. ميتوانيد در مرورگر اينترنت خود نيز از زبان فارسي استفاده كنيد.
آيا در مجموعه برنامه هاي اداري OpenOffice امكان تايپ فارسي وجود دارد؟
استفاده از امكانات فارسي در محيطهاي متفرقه امكان خوبي است، ولي اين هنگامي تكميل ميشود كه بتوان در محيطهاي اداري نيز از امكانات فارسي استفاده كرد. بله شما ميتوانيد در مجموعه برنامه هاي اداري OpenOffice فارسي تايپ كنيد. البته اين بستگي به نسخه اي دارد كه شما در حال استفاده از آن هستيد. اين امكان در نسخه 1.00 وجود ندارد، زيرا در آن پشتيباني از CTL فعال نمي باشد. براي استفاده از امكانات فارسي بايد نسخه هاي داراي پشتيباني از CTL مانند نسخه 1.1 را دانلود كنيد. كافي است به آدرس http://www.openoffice.org مراجعه كنيد. البته دانلود كردن اين مجموعه كمي جرات مي خواهد كه البته به آن مي ارزد.واقعا مجموعه OpenOffice جانشين خوبي براي MS-Office به شمار ميرود. اين مجموعه هم فايلهاي MS-Office را ميخواند و هم به فرمت آن Save ميكند. (حتي بهتر از خود مايكروسافت!) حجم آن حدود 74 مگابايت است. البته براي دانلود با مودم عدد بزرگي است ولي در مقايسه با 700 -800 مگابايت MS-Office يك شاهكار به شمار ميرود. اين مجموعه محصول يكي از دشمنان مايكروسافت يعني Sun Microsystems است و بصورت كد باز ارائه ميشود و تماما با Java نوشته شده است.
آيا امكان استفاده از قلمهاي TTF آشناي زبان فارسي در مجموعه OpenOffice وجود دارد؟
خوب خيلي از ما به قلمهاي آشناي فارسي كهسالهاست از آنها استفاده ميكنيم، عادت كرده ايم. مانند قلمهاي زر، نسيم، نازنين، لوتوس، كامپيوست و... . متاسفانه در حالت عادي اگر اين قلمها را طبق اصول بالا در مسير /usr/X11R6/lib/X11/fonts/TTF/ كپي شوند، بعلت اينكه Unicode نيستند، نمي توانيد از آنها در OpenOffice بهره گيري نماييد، ولي من توانستم به هر نحوي نسخه هاي Unicode آنها را ايجاد كنم و براي دانلود در سايت قرار خواهم داد تا همگان استفاده كنند.
 

~H03in~

کاربران vip(افتخاری)
vip افتخاری
کاربر
2010-08-20
899
7,084
اتصال به اينترنت

يكي از مهمترين مسائلي كه در سيستم عامل لينوكس مطرح است، چگونگي اتصال به اينترنت و استفاده از سرويس دهنده هاي وب است.
به طور معمولي، حسابهاي PPP مخفف Point to Point Protocol ، براي شماره گيري از طريق خط تلفن و مودم براي ورود به شبكه اينترنت استفاده مي شوند.
رابط گرافيكي لينوكس، ابزارهاي خوبي براي ايجاد حسابهاي PPP دارد. ابزارهايي كه ارتباط با اينترنت را در لينوكس راحتتر مي سازند عبارتند از :
ابزارهاي RP3 در GNOME و KPPP براي KDE . البته هر يك از اين دو را مي توان در رابط گرافيكي ديگر استفاده كرد. اما بهتر است كه از هر ابزار در محيط خود استفاده شود.
نكته ديگر، پشتيباني شدن مودم شما توسط لينوكس است. نسخه هاي جديد لينوكس، سخت افزارهاي بسياري را پشتيباني مي كند اما شما بايد باز هم اطمينان حاصل كنيد. براي اين كار مي توانيد به سايت سازنده مودم خود مراجعه كرده و اطلاعات لازم در اين مورد را بدست آوريد. در سايت redhat.com نيز مي توانيد از سخت افزارهاي پشتيباني شده در لينوكس مطلع شويد.
* استفاده از RP3 در GNOME :
براي اجراي برنامه RP3 ، از منوي اصلي GNOME گزينه Panel و سپس Add Applet سپس Network و سپس RH PPP Dialer را انتخاب كنيد. با اين كار، اين براي اجرا شده و آيكون آن نيز روي پنل شما اضافه خواهد شد. براي اجراي اين برنامه در خط فرمان نيز مي توانيد اين دستور را تايپ كرده و Enter بزنيد :
user/bin/rp3
براي مشاهده تمامي ابزارهاي شبكه و تنظيمات مربوط به آن از منوي اصلي GNOME گزينه Programs و سپس Internet و سپس گزينه RH Network Monitor را انتخاب كنيد.
ايجاد يك اتصال جديد : براي بوجود آوردن يك اتصال جديد، RP3 را اجرا كنيد. حال از مسير قبلي، در گزينه Intrnet گزينه DialUp Configuration Tool را انتخاب كنيد. اگر شما مودم يا كارت شبكه خود را هنوز پيكربندي نكرده باشيد، با پنجره Add New Internet Connection روبرو خواهيد شد. در ادامه كار، اگر لينوكس، مودم شما را شناسايي نكرد، شما مي توانيد در پنجره Edit Modem Properties ، مشخصات مودم خود شامل Port نصب شده، سرعت مودم، نوع خط تلفن و... را وارد كنيد.
مقايسه پورتهاي ويندوز و لينوكس :
com1 = /dev/ttys0
com2 = /dev/ttys1
com3 = /dev/ttys2
com4 = /dev/ttys3
در ادامه شناسايي مودم، بايد يك شماره تلفن كه به وسيله آن به سرويس دهنده اينترنت وصل مي شويد، وارد كنيد. اگر سرويس دهنده اينترنت در شهر خودتان است، نيازي به وارد كردن كد شهر يا كشور نداريد. در ادامه كار هم بايد username و password خود را كه براي اتصال به اينترنت داريد، وارد كنيد. در قسمت بعدي هم نوع ISP كه از آن استفاده مي كنيد، را انتخاب كنيد.
برقراري و قطع ارتباط : پس از اتمام كار يكبار ديگر RP3 را اجرا كنيد. اتصال PPP اي كه ساخته ايد را انتخاب كنيد. حال بر روي مانيتور RP3 ( جعبه سياه و كوچكي كه روي پنل مي آيد ) كليك چپ كنيد. اگر در پاسخ به سوالي كه مي پرسد آيا مي خواهيد ارتباط آغاز شود، yes بزنيد، ارتباط آغاز شده و به همين طريق نيز مي توانيد ارتباط را قطع كنيد.
در ضمن براي پيكربندي و سفارشي كردن روش اتصال و اطلاعات اتصال، مي توانيد روي مانيتور RP3 كليك راست كرده و گزينه Configure PPP را انتخاب كنيد و در پنجره Internet Connectins به اين كار بپردازيد.
 

farzad_yousefi

VIP+ افتخاری
کاربر +vip پلاس
vip افتخاری
کاربر
2011-02-01
829
4,579
سراسیاب ملارد(کرج)
سلام ممنون بابت این اطلاعات با کمک دوستان می خواهیم این بخش رو زنده نگه داریم
واقعا دوستان طعم کار کردن با لینوکس رو نچشیدن تا ببینن این سیستم عامل تا چه حدی در دنیای اینترنت اقایی می کنه
در دنیای ارتباطات باید یک لینوکس کار باشیم تا بتونیم در سازما نها سری تو سرا بلند کنیم
واقعا راحت هست و پیچیده نیست ابتدا من فایل دستورات لینوکس رو می زارم و سپس نرم افزار wmware رو نصب می کنیم و لینوکس رو روی اون نصب میکنیم و سپس میریم داخل لینوکس مودم رو نصب میکنیم ای پی میدیم تا بتونیم با ویندوز xp ارتباط برقرار کنیم
پس از این کار ها ما نیاز به یک برنامه به نام puty داریم تا از طریق این برنامه به دنیای اینترنت وصل بشیم

این تازه اول کار هست شما یه نگاه اجمالی به این نکات بکنید (چون نرم افزار های ذکر شده دارا حجم بالا هست امکان اپلود نرم افزار ها نیست ) ولی شما می تونید از cd می تونید این نرم افزار هارو نصب کنید و به کمک هم لینوکس رو یاد بگیریم

منتظر هستم تا نرم افزار هارو نصب کنید و به کمک هم لینوکس رو یاد بگیریم
 

sedora

کاربر
2014-01-08
15
48
بالا